Praga, rok 1968.



Reszta w komentarzach.

"Rzemieślnik z wioski leżącej w rejonie Nowosybirska, Wiaczesław Werjowoczkin, jest znany nie tylko w swojej rodzinnej wsi. Poza swoimi codziennymi obowiązkami Wiaczesław znalazł sobie hobby - w garażu tworzy wierne repliki czołgów i pojazdów pancernych z okresu II WŚ.

Swoją dodatkową działalność rozpoczął ledwie kilka lat temu, kiedy w jego ręce wpadły plany ciężarówki Studebaker, którą Rosjanie otrzymali od Amerykanów w ramach programu Lend-Lease. Przy użyciu jedynie podstawowych narzędzi posiadanych w garażu pan Werjowoczkin stworzył idealną replikę tego znanego samochodu. Tak mu się to spodobało, że na nim nie poprzestał - teraz rzemieślnik wyszukuje plany w internecie i otrzymuje z całego kraju od miłośników drugiej wojny światowej.

Co prawda przed domem stoi "jedynie" sześć pojazdów, ale jak sam zainteresowany mówi zbudował już ponad 30 czołgów i pojazdów opancerzonych. Ponieważ jest jedyną osobą produkującą tak dokładne repliki, częstymi klientami Wiaczesława są muzea czy producenci filmowi (m.in. największy producent z Moskwy - Mosfilm). Spostrzegawczy widzowie będą mogli wypatrzeć dzieła hobbysty w filmie "Stalingrad", który pojawił się w kinach pod koniec ubiegłego roku.

Spod ręki pana Werjowoczkina wyszły pojazdy konstrukcji radzieckiej, niemieckiej i amerykańskiej, między innymi legendarny Tygrys, BT-7, BTR-40 Katiusza, M4A4 Sherman czy M3 General Lee. Kadłuby były budowane z metali zdobytych za złomu, a do napędu posłużyły silniki wyciągnięte z rosyjskich samochodów takich jak UAZ, GAZ-52 i innych ciężarówek i traktorów.

Nie dość, że Wiaczesław stara się podtrzymać pamięć o historii, to jednocześnie dba o jak najbardziej współczesną młodzież. Kiedy rzemieślnik spostrzegł, że koledzy z otoczenia jego wnuka często sięgają po narkotyki i alkohol, zaprosił ich do wspólnej budowy czołgu. Młodzież ochoczo przystąpiła do pracy i tak się wciągnęła w to zajęcie, że nie myślą nawet o spędzaniu wolnego czasu "na ulicy". Pan Werjowoczkin powiedział, że skoro w ekipie ma teraz tak dużo młodych ludzi, to będą mogli budować jeszcze więcej czołgów."

Zajumane z joemonster.

Mon postanowił wzmocnić siły pancerne używanymi czołgami produkcji niemieckiej , a mianowicie Leopardami 2 w wersjach A4 - 14 sztuk oraz A5 105sztuk. Jak chyba wszyscy wiedzą niemieckie konstrukcje to od zawsze światowa czołówka, wiec powinniśmy być zadowoleni z zakupu. Z tego co czytałem na Polsce Zbrojnej wiele krajów ubiegało się o te czołgi bo to ostatnia dostępna tak duża liczba czołgów z niemieckich rezerw. Z wyjątkiem czołgów MON zakupił:
18 szt. ciągników pancernych Bergepanzer 2;
120 szt. samochodów ciężarowych średniej ładowności DB1017A;
40 szt. samochodów ciężarowych małej ładowności U-1300L;
40 szt. samochodów osobowo-terenowych MB 250.

Dorzucam fotki:

Leo w wersji A5





Leo w wersji A4





I troszkę historii:
Niemiecki Leopard 2 jest najpopularniejszym czołgiem podstawowym w siłach zbrojnych państw członkowskich NATO i Unii Europejskiej. Oprócz RFN ma je jeszcze 11 innych państw naszego kontynentu oraz Kanada. Leopardy 2 kupiły również państwa z Azji Południowo-Wschodniej i Ameryki Południowej. Zainteresowane nimi są też kraje Bliskiego Wschodu. Od 1979 r. wyprodukowano już około 3,5 tys. tych czołgów. Wzięły one udział w operacjach wojskowych w Kosowie i Afganistanie.

Nasze Wojska Lądowe mają 128 czołgów Leopard 2A4, przekazanych Polsce przez RFN w latach 2002–2003. Wyposażone w nie są dwa bataliony 10 Brygady Kawalerii Pancernej stacjonującej w Świętoszowie. A4 jest najpopularniejszą wersją Leoparda 2, która była produkowana w latach 1985–1992. W tym okresie zmodernizowano do jej standardu wcześniej wyprodukowane wozy bojowe dla armii niemieckiej i holenderskiej. Ich licencyjną produkcję uruchomiono też w Szwajcarii. Po zakończeniu zimnej wojny Niemcy odsprzedali lub przekazali większość A4 innym państwom, m.in. Finlandii, Hiszpanii, Norwegii i Szwecji.

Nowszej generacji wozy Leopard 2A5, które teraz kupujemy, wprowadzono do armii niemieckiej w 1998 r. W porównaniu z wersją A4 wzmocniono ich opancerzenie. Charakterystycznym elementem konstrukcji stał się przód wieży w kształcie klina. Zmodernizowano też elektronikę i system dowodzenia. Do 2002 r. Niemcy do wersji A5 zmodernizowali 350 swoich czołgów. Później 160 z nich poddano dalszemu unowocześnieniu do wersji A6, gdzie główną zmianą była nowa armata z dłuższą lufą. Niemiecki Leopard 2A5 był bazą do stworzenia kilku odmian dla zagranicznych armii.

Leopard 2A4 ma masę bojową ponad 55 ton, ale potężny silnik wysokoprężny o mocy 1500 KM zapewnia mu bardzo dobrą mobilność. Podstawowym uzbrojeniem czołgu jest 120-milimetrowa gładkolufowa armata Rh-M-120 o lufie długości 44 kalibrów (5,26 m). Podobne uzbrojenie ma Leopard 2A5, ale jego masa bojowa wzrosła do 59,5 tony.

Transport czołgów i ciężarówek, przejazd przez Stalową Wolę

Oto kilka projektów machin wojennych wykonanych w czasie I Wojny Światowej.

Część chyba rozwinięto na tyle, aby wdrożyć je do użytku w Czasie II Wojny Światowej i później.

Widać na przykład czołgi lub transportery podobne do tych z D-Day.
Samoloty które mogły być protoplastami B-2.

Ciekawe, że już wówczas myślano o dziale napędzanym elektrycznością.

Dlaczego po Wielkiej Wojnie francuzi przekazali nam czołgi, samoloty, broń?

Bo tego nie potrzebowali.

Czołgi II Wojny Światowej (ciężkie III Rzeszy) vol.2

Czołgi II Wojny Światowej (lekkie III Rzeszy) vol.1



Panzerkampfwagen VI Tiger



PzKpfw VI Tiger (Panzerkampfwagen VI Tiger, SdKfz 181, potocznie Tygrys) – niemiecki czołg ciężki z okresu II wojny światowej.

W Niemczech starano się tworzyć projekty ciężkich czołgów już od połowy lat dwudziestych, po I wojnie światowej. Czołg typu "Tygrys" przyjął swój pierwotny kształt w kwietniu 1942 roku, kiedy do konkursu stanęły dwa prototypy. Na terenie jednostki wojskowej w Kętrzynie przedstawiono modele Porschego i Henschela. Testy wykazały spore różnice w osiągach i manewrowości pojazdów (prędkość i in., prototyp Porsche posiadał innowacyjny napęd typu "silnik spalinowy-generator prądu-silnik elektryczny", trudny jednak w obsłudze i wymagający dużej ilości deficytowej miedzi). W maju powtórzono próby na poligonie w Berka. Okazało się że czołg Henschela wykazał swoją przewagę nad zbyt awaryjnym prototypem dr Porschego. Zwycięski projekt otrzymał oznaczenie SdKfz 181 Panzerkampfwagen VI "Tiger" Ausf. H1 (później, po wprowadzeniu czołgów Tiger II, zmieniono oznaczenie na Ausf. E).

Produkcja seryjna czołgów Tygrys odbywała się w zakładach Henschel (Werk III), w Kassel-Mittefield i Wegmann AG (montaż wież do kadłubów). W toku produkcji czołgów PzKpfw VI wprowadzono liczne zmiany i modyfikacje. Z tego względu można wyodrębnić czołgi wczesnych serii produkcyjnych, czołgi po modyfikacji oraz pojazdy późnych serii produkcyjnych.




Dane podstawowe
Państwo - III Rzesza
Producent - Henschel und Sohn w Kassel-Mittlefeld
Typ pojazdu - czołg ciężki
Trakcja - gąsienicowa
Załoga - 5

Historia
Prototypy - 1942
Produkcja - 1942-1945
Egzemplarze - 1355

Dane techniczne
Silnik - 12-cylindrowy gaźnikowy w układzie V chłodzony cieczą Maybach HL210P45 o mocy 478 kW (650 KM) lub Maybach HL230P45 o mocy 515 kW (700 KM) przy 3000 obr./min[1]
Transmisja - mechaniczna
Poj. zb. paliwa - 535 l
Pancerz grubość: 25–120 mm
Długość -8,45 m (całkowita)
6,315 m (kadłuba)
Szerokość - 3,705 m (na gąsienicach bojowych)
3,40 m (na gąsienicach transportowych)
Wysokość- 2,93 m
Prześwit - 0,43 m
Masa -56–57 tys. kg (bojowa)
Moc jedn. - 12,3 KM/t
Nacisk jedn. - 1,08 kg/cm² (gąsienice bojowe)
1,51 kg/cm² (gąsienice transportowe)

Osiągi
Prędkość - 38 km/h (po drodze)
- 20–25 km/h (w terenie)
Zasięg - 100 km (po drodze)
- 60 km (w terenie)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.) - 1,20 m
- 3,96 m (czołgi wyposażone w komin powietrzny)
Rowy (szer.) - 2,29 m
Ściany (wys.) - 0,79 m
Kąt podjazdu - 30º

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata KwK 36 L/56 kal. 88 mm (zapas amunicji – 92 szt.)
2 (3) karabiny maszynowe MG 34 kal. 7,92 mm (zapas amunicji – 5100 szt.)
Wyposażenie
chrapy (495 czołgów)
pasta Zimmerit
Użytkownicy
Niemcy, Węgry





Panzerkampfwagen VI B Königstiger



Panzerkampfwagen VI Ausf. B (Pz.Kpfw.VI Königstiger, Pz.Kpfw.VI Tiger II, Sd.Kfz.182) – niemiecki czołg ciężki, największy i najcięższy czołg II wojny światowej użyty w boju. Königstiger oznacza w języku niemieckim tygrysa bengalskiego, jednak w wojskach alianckich przyjęła się nazwa Tygrys Królewski, będąca błędnym, bo dosłownym tłumaczeniem tego terminu z języka niemieckiego.

Urząd Uzbrojenia Wojsk Lądowych we wrześniu 1943 roku rozpisał przetarg na czołg ciężki, który miałby zastąpić PzKpfw. VI „Tiger”. Do przetargu stanęły dwie firmy, Henschel i Porsche. Projekty różniły się szczegółami wieżyczki, uzbrojeniem oraz jednostką napędową. Przetarg wygrał Henschel i pierwsze prototypy wyprodukowano w ostatnim kwartale 1943 roku, produkcja seryjna w zakładach Henschla rozpoczęła się w styczniu 1944, ale po pewnym czasie Führer zażądał, aby w nowym tygrysie montowano wieżyczki projektu Porsche. Ponieważ alianci wzmogli bombardowania miasta Kassel, w którym znajdowała się fabryka Henschla, wyprodukowano tylko 487 czołgów. Był to ostatni niemiecki czołg, produkowany seryjnie podczas II wojny światowej. Problemy produkcyjne były związane z licznymi atakami lotnictwa alianckiego oraz problemami z częściami (Tiger, Panther, Panther II – w fazie projektów).

Do jednostek Tygrysy II trafiały od lutego 1944.




Dane techniczne
Państwo - III Rzesza
Producent - Henschel, Porsche
Typ pojazdu - czołg ciężki
Trakcja - gąsienicowa
Załoga - 5 (dowódca, celowniczy, ładowniczy, strzelec-radiotelegrafista, kierowca)

Historia
Prototypy - 1943
Produkcja - styczeń 1944 – marzec 1945
Egzemplarze - 487

Dane techniczne
Silnik - 1 silnik gaźnikowy, 12-cylindrowy Maybach HL230 P30 o mocy 700 KM przy 3000 obr./min.
Transmisja - mechaniczna
Poj. zb. paliwa - 860 l
Pancerz - spawany z płyt walcowanych, grubość: 25–180 mm
Długość - 10,286 m
Szerokość - 3,755 m (wyposażony w gąsienice bojowe)
- 3,27 m (wyposażony w gąsienice transportowe)
Wysokość - 3,09 m
Prześwit - 0,495 m
Masa - 68 800 kg (bojowa z wieżą Porsche)
- 69 800 kg (bojowa z wieżą Henschel)
Nacisk jedn. - 1,02 kg/cm² (wyposażony w gąsienice bojowe)
- 1,23 kg/cm² (wyposażony w gąsienice transportowe)

Osiągi
Prędkość - 35–38 km/h (po drodze)
- 14–20 km/h (w terenie)
Zasięg - 170 km (po drodze)
- 120 km (w terenie)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.) - 1,60 m
- 4,00 m (czołg wyposażony w komin powietrzny służący do pokonywania przeszkód wodnych po dnie)
Rowy (szer.) - 2,50 m
Ściany (wys.) - 0,85 m
Kąt podjazdu - 35°

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata 8.8 cm KwK 43 L/71 kal. 88 mm (zapas amunicji – 78 szt. lub 84 szt.)
2–3 karabiny maszynowe MG 34 (zapas amunicji – 5850 szt.)
Użytkownicy
Niemcy





I kurde szok, nie wiedziałem że taką machine wykombinowali

Panzerkampfwagen VIII Maus



Maus – czołg superciężki konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. Na podstawie ekstrapolacji oznaczeń niemieckich czołgów nazywany czasem PzKpfw VIII, choć brak na to potwierdzenia w dokumentach.

Wyprodukowano tylko dwa egzemplarze czołgu Maus. Prototypy: V-1 - posiadał obciążnik zamiast wieży i V-2 - posiadał kompletną wieżę. Już po wojnie, w zakładach Kruppa znaleziono kilka niedokończonych kadłubów. Jedyny istniejący egzemplarz czołgu Maus (złożony z kadłuba prototypu 205/1 i wieży prototypu 205/2, bez wyposażenia wewnętrznego) znajduje się obecnie w Rosji w muzeum w Kubince koło Moskwy.

Konstrukcja profesora Porsche była swoistym "ruchomym bunkrem", jak śmiało można określić ten pojazd. Wzbudzała jednak duże uznanie dla wydajności i technicznego zaawansowania wyniszczonego w owym czasie niemieckiego przemysłu zbrojeniowego. Taktyczną wartość i przydatność bojową Maus należy ocenić jako chybioną. Szczególną słabość wykazywała niedostateczna moc zastosowanego napędu oraz duży nacisk jednostkowy na grunt, czego nie było w stanie zrekompensować nawet bardzo silne uzbrojenie. Dodatkowo zmarnotrawiono kosztowne materiały i cenny czas na opracowanie równie ciężkiego 140 t czołgu (E-100), odciągając fachowy personel firmy Adler z Frankfurtu nad Menem od produkcji niezbędnych dla potrzeb armii samochodów ciężarowych.




Dane podstawowe
Państwo - III Rzesza
Typ pojazdu - czołg superciężki
Trakcja - gąsienicowa
Załoga - 6 osób

Historia
Prototypy - latem 1943- próby z prototypem w firmie Alkett
Produkcja - 1944-45
Egzemplarze - 2 prototypy

Dane techniczne
Silnik - benzynowy Daimler-Benz MB509
o mocy 1200 KM (895 kW)
Pancerz - 60-240 mm, płyta przednia 350mm
Długość - 10,09 m
Szerokość - 3,67 m
Wysokość - 3,66 m
Masa - bojowa: 188 t
Moc jedn. - 4,8 kW/t

Osiągi
Prędkość - 20 km/h (droga)
13 km/h (teren)
Zasięg - 193 km (droga)
62 km (teren)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata kal. 128 mm KwK44 L/5 lub kal. 150 mm KwK44
oraz
1 armata kal. 75 mm KwK44 L/36.5

1 karabin maszynowy MG-34 kal. 7,92 mm
Użytkownicy
Niemcy



Nie ma videło, też płakałem ;(



Wszystkie dane i opisy czołgów pochodzą ze strony wikipedia.pl; zdjęcia są pobrane poprzez wyszukiwarkę Google; filmy z YT.

Taka mała odskocznia od broni, może też się spodoba.

Czołgi II Wojny Światowej (lekkie III Rzeszy) vol.1



Panzerkampfwagen I



PzKpfw I (Panzerkampfwagen I) – niemiecki czołg lekki używany w okresie II wojny światowej. Podstawowymi wersjami (niem. Ausführung) były A i B. Był to pierwszy czołg seryjnie produkowany w III Rzeszy. W latach 1934–1939 zbudowano ogółem ok. 2000 egzemplarzy. Na bazie wielu z nich powstawały potem inne pojazdy wojskowe (m.in. samobieżne działa przeciwpancerne Panzerjäger I). Czołgi PzKpfw I zostały użyte między innymi w kampanii wrześniowej i kampanii francuskiej. Produkowano także w niewielkich ilościach odmienne wersje Ausf. C i Ausf. F, natomiast wersja PzKpfw I Ausf. D została porzucona w fazie prototypu.




Dane podstawowe
Państwo - III Rzesza
Producent - Henschel-Werke
Typ pojazdu - czołg lekki
Trakcja - gąsienicowa
Załoga - 2 osoby

Historia
Prototypy - 1933
Produkcja - 1934-1936
Wycofanie - 1942
Egzemplarze - 1190

Dane techniczne
Silnik - Krupp M305, 57 KM
Transmisja - ZF Aphon FG 35, mechaniczna
Poj. zb. paliwa - 144 l
Pancerz stalowy, spawany, 6-13 mm
Długość - 4,02 m
Szerokość - 2,06 m
Wysokość - 1,72 m
Prześwit - 0,29 m
Masa - 5400 kg
Moc jedn. - 10,6 KM/t
Nacisk jedn. - 0,39 kg/cm²

Osiągi
Prędkość droga: 40 km/h
Zasięg droga: ok. 140 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.) - 0,6 m
Rowy (szer.) - 1,4 m
Ściany (wys.) - 0,4 m
Kąt podjazdu - 30° (57%)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 x karabin maszynowy MG 13
Użytkownicy
Niemcy, Hiszpania, Węgry (być może Chorwacja)





Panzerkampfwagen II



PzKpfw II (Panzerkampfwagen II) – niemiecki czołg lekki, wykorzystywany w pierwszych latach II wojny światowej. Aż do 1941 roku był podstawowym czołgiem w dywizjach pancernych III Rzeszy. Słabe opancerzenie, dochodzące do 35 mm od frontu i wynoszące zaledwie 14,5 mm z boku i z tyłu, czyniło go niezwykle wrażliwym na ogień nieprzyjacielskich czołgów i dział. Także uzbrojenie, które stanowiło działo kalibru 20 mm, było niewystarczające by zniszczyć większość wrogich wozów pancernych. Dlatego też w 1942 roku zdegradowano go do działań rozpoznawczych i przeciwpartyzanckich i starano się go zastąpić czołgami średnimi PzKpfw III i PzKpfw IV.

W toku wojny powstało kilkanaście wersji PzKpfw II. Ostatecznie produkcję zakończono w styczniu 1944 roku. Czołgi tego typu brały jednak udział w walkach na wszystkich frontach, aż do końca wojny. Na bazie podwozi PzKpfw II skonstruowano również kilka typów innych pojazdów, m.in. dział samobieżnych, wozów dowodzenia, transporterów amunicyjnych i czołgów pływających.




Dane podstawowe
Państwo - III Rzesza
Typ pojazdu - czołg lekki
Trakcja - gąsienicowa
Załoga - 3

Historia
Prototypy - 1934
Produkcja - 1935 – 1942, 1944

Dane techniczne
Silnik - 1 silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy Maybach HL 62 TR lub Maybach HL 62 TRM o mocy 140 KM przy 2600 obr./min.
Transmisja - mechaniczna
Poj. zb. paliwa - 170 l
Pancerz grubość: 15 – 35 mm
Długość - 4,81 m
Szerokość - 2,28 m
Wysokość - 2,02 m
Prześwit - 0,34 m
Masa - 9500 kg (bojowa)
Moc jedn. - 14,0 KM/t

Osiągi
Prędkość - 40 km/h (po drodze)
Zasięg - 190 km (po drodze)
- 125 km (w terenie)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.) - 0,92 m
Rowy (szer.) - 1,80 m
Ściany (wys.) - 0,63 m
Kąt podjazdu - 30º

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata KwK 38 L/55 kal. 20 mm (zapas amunicji – 180 szt.)
1 karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm (zapas amunicji – 2250 szt.)
Użytkownicy
Niemcy, Hiszpania, Liban, Słowacja





Kleiner Panzerbefehlswagen



Kleiner Panzerbefehlswagen (Kl PzBfWg, Sd.Kfz. 265) - pierwszy niemiecki czołg dowodzenia zaprojektowany i zbudowany w okresie poprzedzającym II wojnę światową, a następnie używany bojowo w początkowym okresie wojny.




Dane podstawowe
Państwo - III Rzesza
Producent - Krupp-Grusonwerk AG (prototyp)
Daimler-Benz AG
Typ pojazdu - czołg dowodzenia
Trakcja - gąsienicowa
Załoga - 3 osoby, dowódca, kierowca i radiooperator

Historia
Prototypy - 1935
Produkcja - 1935 - 1938
Wycofanie - 1945
Egzemplarze -16 szt. na podw. Kpfw I Ausf. A
184 szt. na podw. Kpfw I Ausf. B

Dane techniczne
Silnik - 6-cylindrowy, gaźnikowy, chłodzony cieczą silnik rzędowy typu Maybach NL 38TR o pojemności 3791 cm³ i mocy 73,6 kW (100 KM) przy 3000 obr/min
Transmisja - mechaniczna
przekł. ZF Aphon FG 31
5 biegów do przodu, 1 wsteczny
Poj. zb. paliwa - 146 l.
Pancerz - spawany i nitowany z płyt walcowanych, stalowych,
6-13 mm, 6-19 mm (3 Kl B)
Długość - 4,42 m
Szerokość - 2,06 m
Wysokość - 1,99 m
Prześwit - 0,29 m
Masa - 5,88 t (całkowita)
Moc jedn. - 17 KM/t
Nacisk jedn. - 0,43 kg/cm²

Osiągi
Prędkość maks. - 40 km/h (na drodze)
Zasięg - 170 km (na drodze)
- 115 km (w terenie)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.) - 0,58 m
Rowy (szer.) - 1,4 m
Ściany (wys.) - 0,36 m
Kąt podjazdu - 30°
Przechył boczny - 58%

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x karabin maszynowy MG 13 lub MG 34 kal. 7,92 mm (zapas amunicji - 900 szt.)
Wyposażenie
radiostacje FuG2 oraz FuG6
Użytkownicy
III Rzesza, Węgry, Hiszpania

Brak video



Wszystkie dane i opisy czołgów pochodzą ze strony wikipedia.pl; zdjęcia są pobrane poprzez wyszukiwarkę Google; filmy z YT.

Albo bardzo odważny muslim, ale stawiam, że po prostu głupi/

Ostatnio natknąłem się na kontrowersyjną sprawę. Studio Wargaming (twórcy World of Tanks) wrzucają do gry napisy ze Stalinem i znaki komunistyczne ale za to nie pojawią się symbole nazistów.... dlaczego? Oto odpowiedź studia, które samo się pogubiło:

W World of Tanks oznaczenia pochodzące z wszystkich nacji dostępnych w grze są ogólnie dostępne z wyjątkiem tych, które mają mocne skojarzenia z Państwami Osi i ich sprzymierzeńcami. Wargaming wyraźnie sprzeciwia się faszyzmowi i rozpowszechnianie takich oznaczeń traktuje jako niedopuszczalne we wszystkich tytułach obecnych i przyszłych.

Choć Józef Stalin jest postacią kontrowersyjną, a jego postępowanie wywołuje u wielu osób bardzo mocne reakcje i jest surowo oceniane, to Wargaming nie neguje jego wkładu w przezwyciężenie faszyzmu zagrażającego Europie i światu w XX wieku oraz jego roli jako jednego z przywódców koalicji antynazistowskiej. Zdajemy sobie sprawę, że część członków naszej globalnej Społeczności może się czuć urażona nazwiskiem Stalina, i rozumiemy taką reakcję, jednak staramy się wiernie przedstawić tamtą epokę.

Stalin nie jest żadną postacią kontrowersyjną. To zwykły zbrodniarz, taki sam a nawet większy niż Hitler.
Jetsem ciekawy waszych opini.

PS to mój pierwszy temat więc witam was wszystkich bardzo serdecznie