Czy chciałbyś żyć w mieście z którego nigdzie nie wyjedziesz? A może w takim gdzie nie masz prądu ani wody pitnej? Albo w takim gdzie trwa wojna? Na początku, na poważnie - najgorsze miasta do życia na świecie - od Ukrainy, przez Rosję, aż po głęboką Azję. W drugiej części luźniej - gdzie w Polsce jest najmniej zadowolonych ludzi z życia!

Trzeba umieć sobie radzić

Info: Pawlikowska wydała książkę o takim tytule.

Pewnie wielu z was zastanawiało się albo wyśmiewało osoby z depresją.

Jednak dzięki tej stronie, jak i wielu innym, udaje mi się z nią walczyć. Ale teraz przejdźmy do sedna.

Zaczęło się to w sumie w zerówce. Byłem wyśmiewany z powodu biedy. I tak to się ciągnęło aż do gimbazy (co się będę pierdolił i zagłębiał w szczegóły). Potem było liceum, inne miasto, mieszkanie poza domem, coś o czym marzyłem całe życie - zacząć wszystko od nowa. I tak przez 5 błogich lat żyłem jak król, z nowym życiem, nowymi znajomymi, przyjaciółmi i innymi pierdołami, jak np. promocje w biedronce na pendrive'y. Potem studia w tym samym mieście i przeprowadzka na stancję. I to mnie zniszczyło - fałszywość i dwulicowość ludzi, z którymi mieszkałem. Jednak pokolenie bardzo chujowo się zmieniło, od kiedy to ja byłem w ich wieku (a to była w chuj mała różnica: 2, może 3 lat). Mam do siebie teraz wyrzuty sumienia, że byłem taką cipą. No ja pierdole. Chłop 21 lat dał się bandzie 18 i 19-latków. W chuj źle się z tym czułem, uciekłem stamtąd przy okazji (przez przypadek) wydając jednego z nich, bo się okazało, że tam jednak nie mieszka (i kurwa płaciłem za niego rachunki). To też mnie dobiło. Doszedł alkohol i tak popadłem w alkoholizm. W wieku 21 lat.

Patologia.

I tak to się ciągnęło, aż w końcu pomyślałem, że nie dam rady sam. Poszedłem do psychologa. Nie było łatwo. Strach przed tym, że wezmą mnie za wariata. Jak zareaguje rodzina? Znajomi? Przyjaciele?

No i nie było miło: tylko najbliższe mi osoby zaakceptowały to, co się stało - przyjaciele. Przykro mi było, kiedy rodzina wyśmiewała i dalej wyśmiewa, że "użalam się nad sobą" i żebym "wziął się do roboty". Tylko żadno z nich nie widzi jak ciężko pracuję nad sobą, nad tym, żeby się nie zabić.

Mam depresję, biorę psychotropy. Masz jakieś pytanie, pisz. Z chęcią odpowiem.

Tak, to jest kolejny krok walki z depresją. W chuj żałosne, publiczne wyżalenie się. Jebać tego chujowego fejsbuka. Tam jest więcej jadu niż tutaj.

Sadistic to chyba ostatni bastion normalności w tym popierdolonym świecie. A śmiecie z gimbazy niech spierdalają z tego wątku, chuja wiecie o życiu kiedy żebrzecie o hajs od matki na ruskie fajki.

She phoned her husband before and told him he would never see her again.

"Mam nadzieję, że to pomoże w zrozumieniu tego procesu. Nakręciłam to, ponieważ wielu ludziom wydaje się, że depresja jest czymś z wyboru, wszystko sprowadza się do patrzenia przez okno i słuchania smutnej muzyki. Prawda jest taka, że w wielu przypadkach jest to poza kontrolą.."



Z pozoru mało sadystyczne, ale jednak coś co sprawia, że gnije się od środka..

Rozmawiają dwie koleżanki:
- Mam doła, depresję i w ogóle. Jestem gruba i samotna.
- No coś Ty Mariola, nie wygłupiaj się. Pokaż gdzie Ty jesteś gruba?
- Może jeszcze mam Ci pokazać gdzie jestem samotna ?

kończy ze swoim życiem

Spotkałem starego kumpla. Opowiedział jak to żona zostawiła go 3 miesiące temu.
- I wiesz, - dokończył - coraz ciężej mi wstać z łóżka każdego dnia.
- Depresja? - spytałem.
- Nie, pościel się coraz bardziej klei...

Psycholog także...
Trafione logo apteki

- What's the best medicine for depressed lesbians?
- Trycoxagain.