Jednak przed 966 coś było

Zabawna reklama żarówek.
Angielski na poziomie upośledzonego szympansa z ciężkim zespołem downa, wodogłowiem i hemoroidami wymagany.
Jak nie rozumiesz to sobie kurła przepisz napisy do google translatora.

Jeśli kogoś interesują te klimaty, lub jest zielony ale chciałby dowiedzieć się więcej na temat tego co i dlaczego dzieje się w Śródziemiu to filmik jest w sam raz



wymagany angielski na poziomie gówna

...wersja grecka

1-22 czerwca – Kres / Noc Kupały, Noc Kupalna, Kupalnocka. Przesilenie letnie. Szczyt i jednocześnie upadek władzy Jaryły. Święto obchodzone ku czci słońca i ognia. To właśnie w noc tego święta rósł legendarny kwiat paproci. Palono ogniska, puszczano wianki na wodę, chłopcy i dziewczęta łączyli się w pary. Trzonem obrzędu były ogniska, krzeszone pierwotnie (rytualnie) z drewna (Marcin z Urzędowa XVIw), kobiety przepasane bylicą piołunem śpiewały pieśni z motywem słońca do wróżenia i swatania dla młodych par; skakanie przez ogień, palenie słomianej kukły (Mary) lub ukwieconej końskiej głowy lub słomianego koła (Słońce); puszczanie wianków i zbieranie ziela (szukanie kwiatu paproci). Para Kupała-Mara występowała jako zamierzchłe świadectwo dualistycznego mitu brata i siostry: ognia i wody. Święto poświęcone bogu Dadźbogowi i Swarożycowi

Na południu Polski, Podkarpaciu i Śląsku uroczystość o podobnym charakterze zwie się sobótką lub sobótkami, na Warmii i Mazurach palinocką. Nazwa Noc Kupały, kupałnocka utrwaliła się w tradycji Mazowsza i Podlasia.
Święto ognia, wody, słońca i księżyca, urodzaju, płodności, radości i miłości, powszechnie obchodzone na obszarach zamieszkiwanych przez ludy słowiańskie, ale również w podobnym charakterze na obszarach zamieszkiwanych przez ludy bałtyckie, germańskie i celtyckie, a także przez część narodów wywodzących się z ludów ugrofińskich, np. Finów (w Finlandii jest jednym z najważniejszych świąt w kalendarzu) i Estończyków. Na Łotwie pod nazwą Līgo jest świętem państwowym, a po odzyskaniu niepodległości 23 i 24 czerwca stały się dniami wolnymi od pracy. Również na Litwie dzień 24 czerwca, od 2005 roku, jest dniem wolnym od pracy.

Chciałem, tylko jakoś zaznaczyć, że dzisiaj dla naszych praojców było jedno z najważniejszych świąt w roku. Powinniśmy o tym pamiętać i szanować.
To nasze słowiańskie korzenie i słowiańska krew pozwoliła nam przez tyle wieków stawać dzielnie ramię w ramię do walki z wszelakiej maści wrogami.
Słowianie nie narzucali swojej wiary nikomu - teraz w naszym kraju rządzi kler. Ludzie którzy palili Święte Gaje i Świątynie.
Mordowali tych którzy nie chcieli wierzyć w wiarę przyniesioną na mieczach i szerzoną ogniem stosów...

Pamiętajmy o tym kim jesteśmy.

SŁAWA
SIŁA
CHWAŁA

Widząc, że cenione są tu materiały dotyczące własnych zainteresowań, ja również taki wrzucę.Będzie to fragment mitologii staroegipskiej, która moim zdaniem idealnie tu pasuje.
Historia dotyczy sporu Horusa i Seta o władzę nad światem(Egiptem). Po kolejnej kłótni znowu ma być zwołany sąd bogów.Set na znak rozejmu zaprasza Horusa do siebie, by odpoczęli przed jutrzejszą rozprawą i akcja rusza[zedytuje trochę tekst, bo książka cytuje oryginalny archaiczny język, pozbawiony np. zapisu dialogowego]:

"O czasie wieczoru przygotowano dla nich łoże i położyli się.W nocy Set sprawił że jego członek stał się twardy.Wprowadził swój członek między pośladki Horusa.Horus włożył rękę pomiędzy swe pośladki i zebrał nasienie Seta.Po czym poszedł użalić się matce swej Izydzie.Otworzył swą rękę, ona zobaczyła nasienie Seta.Krzyknęła wielkim głosem,chwyciła swój miedziany nóż, ucięła jego rękę i wrzuciła do wody.Następnie zrobiła ręce zastępcze, po czym przyniosła inną słodką maść, posmarowała członek Horusowi,sprawiła, że stał się twardy,włożyła go do naczynia.Dokonała że nasienie jego wypłynęło.Rano Izyda poszła z nasieniem Horusa do ogrodu Seta.Zapytała ogrodnika Seta:
-Jaka jest jarzyna, którą Set je tutaj razem z tobą?
-On nie je tutaj ze mną innej jarzyny, oprócz sałaty.
Izyda dodała do niej nasienie Horusa.Set przybył,zgodnie ze swymi codziennymi zwyczajami,zjadł sałatę.Stał się ciężarny nasieniem Horusa.
(..)
Wtedy Set odezwał się[na sądzie potem]
-Dajcie mi urząd władcy ponieważ co się tyczy Horusa,ja zrobiłem jemu męską czynność.
Wtedy zakrzyknęła wielkim głosem Wielka Dziewiątka Bogów.Pluli w twarz Horusowi.Horus śmiał się z nich i złożył przysięgę:
-Wszystko co powiedział Set jest kłamstwem.Niech zostanie wywołane nasienie Seta,abyśmy zobaczyli skąd odpowie.
(...)
-Wyjdź na zewnątrz, nasienie Seta!
Ono odpowiedziało mu z bagien.Następnie Thot powiedział:
-Wyjdź na zewnątrz, nasienie Horusa!
-Skąd ja mam wyjść?-odpowiedziało ono.
-Wyjdź na zewnątrz przez ucho jego.
-Czy mam wyjść uchem jego,przecież jestem boskim płynem?
Na to Thot odpowiedział:
-Wyjdź na czubku jego głowy."
Potem nasienie wyszło i przewodniczący Thot zrobił sobie z niego aureolę.Horus wygrał, ale Set znowu miał to gdzieś.

Kapłanom staroegipskim należą się gratulacje za fantazję, bo to oni tworzyli i spisywali mity.

Hades był bogiem świata podziemnego i umarłych Hades czasami jest zaliczany do grona bogów olimpijskich, mimo że nie uczestniczył w biesiadach olimpijskich. Starożytni Grecy nie uważali Hadesa za siłę zła, w przeciwieństwie do późniejszej koncepcji szatana w chrześcijaństwie. Niewątpliwie był to bóg surowy i budzący strach, ale przy tym bardzo sprawiedliwy. Czczony był w całej Grecji jednak starano się to robić w trwodze i milczeniu. Zazwyczaj Grecy starali się nie wypowiadać jego imienia, a hołdy składano mu na kolanach (odniesienie do tego, że bóg ten żył w podziemiu), w przeciwieństwie do hołdów składanych na stojąco z wyciągniętymi rękami do bogów olimpijskich. Świątyń raczej mu nie stawiano - wiadomo o jednej, wzniesionej dla niego przez Elejczyków w podzięce za obronę Pylos przed Heraklesem i kilku przybytkach Plutona. Hades rzadko pojawiał się na Ziemi. Jeżeli już się tam przebywał to zazwyczaj miał na sobie czapkę z psiej skóry, która czyniła go niewidzialnym (Hades tłumaczy się jako niewidzialny). Hades był dobrym mężem i bratem. Raczej nie buntował się przeciwko Zeusowi. Częste ataki i próby zdobycia tronu niebios podejmował natomiast Posejdon, który nie mógł pogodzić się z tym, że to jego młodszemu bratu przypadło niebo.

Jego atrybutami były berło i klucze które symbolizowały jego władze nad światem umarłych, ale jest też pokazywany z rogiem obfitości (który symbolizował władze nad surowcami) i psią czapką (kynee), darem od cyklopów. Przy boku zawsze miał Cerbera – trójgłowego psa.

Trochę podpadnę katolikom, ale oto "protoplaści" Jezusa:

(na zdjęciach mamy malowidła ze starożytnych miejsc ze zmartwychwstaniem i innymi scenami "biblijnymi", które takowymi nie są)

Warto odnotować, że Ciemność i Światło, czy Dobro i Zło - to jedne z najważniejszych mitologicznych dualizmów, obecnych i wyrażanych na wielu płaszczyznach po dziś dzień. Najogólniej mówiąc, historia Horusa jest następująca: Horus narodził się z dziewicy (Isis-Marii) 25-go grudnia Jego narodzinom towarzyszyła gwiazda na wschodzie za wskazaniem której szło 3 królów by oddać cześć nowo narodzonemu zbawcy.

W wieku 12 lat był nauczycielem syna marnotrawnego, a w wieku lat 30 został ochrzczony przez postać zwaną ANUP i tak zaczął się jego stan duchowny. Horus miał 12 uczniów, z którymi podróżował, czyniąc cuda takie jak uzdrawianie i chodzenie po wodzie. Horus był znany pod wieloma imionami: Prawda, Światło, Pomazaniec Boży, Dobry Pasterz, Baranek Boży i wiele innych.

Po tym jak został zdradzony przez TYPHONA, Horus został ukrzyżowany, pochowany na 3 dni, a potem zmartwychwstał. Te atrybuty Horusa, oryginalne czy nie, wydają się przenikać wiele światowych kultur, a dla wielu innych bogów mitologiczna struktura jest taka sama. ATTIS z Frygii - urodzony 25 grudnia przez dziewicę NANA; ukrzyżowany; złożony w grobie, po 3 dniach zmartwychwstał.



KRISZNA z Indii, urodzony przez dziewicę Devaki; z gwiazdą na wschodzie zapowiadającą jego nadejście; czynił cuda; a po śmierci zmartwychwstał.

Grecki Dionizos, syn dziewicy; urodzony 25 grudnia; był podróżującym nauczycielem który czynił cuda np. zamieniał wodę w wino; nazywany był "Królem Królów", "Synem Bożym", "Alfą i Omegą" itd; a po śmierci, zmartwychwstał.

MITHRA z Persji, syn dziewicy; urodzony 25 grudnia; miał 12 uczniów; czynił cuda; a po śmierci został pochowany na 3 dni a potem zmartwychwstał. Był też nazywany "Prawdą", "Światłem" i wiele innych.

Interesujące, że dniem świętym dla Mithry była niedziela. Faktem jest, że istnieje szereg zbawicieli, z różnych okresów, z całego świata, którzy pasują do tej samej charakterystyki.

Wycięte ciekawsze fragmenty:

W Starym Testamencie jest historia Józefa.

Józef był prototypem Jezusa. Narodziny Józefa były cudem - Jezusa narodziny także. Józef miał 12 braci - Jezus miał 12 uczniów. Józef został sprzedany za 20 srebrników - Jezus za 30. Brat "Juda" dokonuje zdrady Józefa - uczeń "Judasz" dokonuje zdrady Jezusa. Józef zaczyna pracę w wieku 30 lat - Jezus także. Lista podobieństw jest długa.

"Religia Chrześcijańska jest w jakimś sensie kopia kultu Solarnego, w której postawiono osobę Chrystusa w miejsce Słońca i oddaje się mu cześć pierwotnie oddawaną Słońcu. Chrześcijaństwo nie opiera się na prawdzie do końca na prawdzie. Chrześcijaństwo jest jedynie Rzymską historią rozkręconą politycznie. Prawda jest taka, że Jezus był Bóstwem Solarnym gnostyckiej sekty Chrześcijan.

To było polityczne zagranie, by wykorzystując Jezusa zyskać kontrolę nad społeczeństwem.

W 325 r.n.e. cesarz Rzymu Konstantyn zwołał Radę Nicei. Podczas tego spotkania polityczna doktryna chrześcijańska została zatwierdzona. I tak zaczęła się długa historia Chrześcijaństwa, przesiąknięta krwią i duchowymi kłamstwami. A przez następne 1600 lat Watykan trzymał polityczną władzę nad całą Europą. Doprowadzając do okresów zwanych "Ciemnymi Wiekami", podczas których zaistniały Krucjaty czy Inkwizycja. Chrześcijaństwo, razem ze wszystkimi innymi teistycznymi systemami, do pewnego stopnia jest oszustwem wieku. Służyło oderwaniu gatunków od naturalnego świata, i od siebie samych. Polega ono głównie na ślepym słuchaniu autorytetów.

A potem pojawia się splagiatowana historia Mojżesza. Kiedy Mojżesz się urodził, miał zostać włożony do kosza i puszczony na rzekę, by uniknąć dzieciobójstwa. Został uratowany przez córkę króla i wychowany na księcia. Ta historia została zaczerpnięta z mitu o SARGONIE z Akkad, około 2250 przed naszą erą Sargon po narodzinach by uniknąć śmierci został włożony do kosza i spuszczony rzeką.

Został uratowany i wychowany na księcia przez królewnę AKKI. Poza tym Mojżesz jest znany jako Dawca Prawa, który dał 10 Przykazań. Ale idea dawania prorokowi przez Boga prawa na górze jest także starszym motywem. Mojżesz jest tylko kolejnym prawodawcą w długiej linii sukcesji takich postaci w chronologii.

W Indiach - MANU był wielkim dawcą prawa.

Na Krecie - MINOS - zstąpił z Góry Dicta, gdzie ZEUS dał mu święte prawa.

W Egipcie był MISES, który zniósł kamienne tablice ze spisanym prawem.

MANU, MINOS, MISES, MOSES (Mojżesz) Nawet 10 przykazań, zaczerpnięto bezpośrednio z egipskiej Księgi Zmarłych.

Co w Księdze Zmarłych napisano jako "Nie ukradłem" stało się "Nie kradnij," "Nie zabiłem" - "Nie zabijaj," "Nie skłamałem" - "Nie dawaj fałszywego świadectwa", itd.

Faktycznie religia egipska jest podstawą całej Judeochrześcijańskiej teologii.

Chrzest, życie po życiu, sąd ostateczny, dziewico-rództwo, wskrzeszenie, ukrzyżowanie, arka zbawienia, obrzezanie, zbawiciele, święta komunia, wielka powódź, Wielkanoc, Boże Narodzenie, Pascha i wiele wiele innych, to cechy koncepcji egipskich długo wyprzedzających Chrześcijaństwo i Judaizm.



Link do całości : eioba.pl/a/1ncr/czy-plagiat-chrzescijanstwa-byl-mozliwy

Pozdrawiam

Sadol uczy, sadol bawi. Dzisiejsza lekcja poglądowa jest o religii naszych przodków. Tego w szkole raczej nie usłyszycie.