To miejsce dosłownie zostało pochłonięte przez naturę. Zdjęcia zostały zrobione w mieście Keelung, które znajduje się w Tajwanie, to są niestety jedyny informacje na temat tego miejsca, które udało mi się znaleźć. Nie wiadomo dlaczego to miejsce zostało opuszczone, gdyż w sieci praktycznie nie ma informacji na ten temat.

Reszta w komentarzach
Źródło

No i wszystko jasne.
Awe Ja

bogate araby i ich zostawione i niepotrzebne auta ;/

Postąpie podobnie jak z Elektrownią Jądrową w Żarnowcu i założę drugi temat z obszerniejszą relacją z danego miejsca z nadzieją że ten nie zostanie wywalony lub scalony. Historia miasta opisana w poprzednim wątku więc pomijam. W materiale umieszczę zdjęcia z samego Bornego, z muzeum, z miasta Kłomino, z bazy głowic jądrowych oraz schronów znajdujących się właśnie obok całej bazy głowic jądrowych. Więcej zdjęć w komentarzach:

















Dodam jedną rozmowę, którą odbyliśmy z pracownikiem stacji benzynowej:

- Są tu jeszcze jakieś ciekawe miejsca po Rosjanach?
- A co tu ciekawego jest? Nie ma nic!
- Noo a w Kłominie stoi osiedle bloków. Są tu jeszcze jakieś podobne?
- Nic tam nie ma. Gruzy same już!
- W takim razie są tu jeszcze w okolicy podobne gruzy? (pytam mając przed oczami widziane przed chwilą 4 bloki i 3 domy oficerskie)
- Nic tu nie ma po Ruskich. Chyba, że dzieci jakieś! [ ]

Więcej zdjęć w komentarzach.

Temat jeden na forum już był tutaj. Ale mam nadzieję, że ze względów materiałów własnych i dodania wielu informacji wątek nie zostanie wywalony czy też scalony. Dodam, że w wątku @adiemus36 są tylko i wyłącznie zdjęcia z zewnątrz obiektu. Tutaj będzie można zobaczyć wszystko co tylko możliwe.

Jako, że mieszkam bardzo blisko samego terenu EJŻ to jestem tam częstym bywalcem. Jedyne co pozostało to sam teren elektrowni, tunel techniczny o długości około kilometra, z halą pomp pod ziemią. (mało kto wie o jego istnieniu), 3 budynki szatniowe oraz hale i inne zabudowania przejęte przez firmy.

Zdjęcia podglądowe - reszta w komentarzach.
Zdjęcie z pomieszczenia obok hali pomp:


Zawalony Hotel Nowy - hotel pracowniczy. Aktualnie został już cały wyburzony


Budynki szatniowe i dworzec autobusowy:


Około kilometrowy tunel pod elektrownią:


Ośrodek pomiarów zewnętrznych:


Teren samej elektrowni:


Reszta zdjęć w komentarzach.

Film w skrócie pokazuje 10 opuszczonych miejsc na świecie. Jak się spodoba i przyjmie to z czasem będę mógł opisać je wszystkie szerzej w osobnych tematach.

Oradour-sur-Glane – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Limousin, w departamencie Haute-Vienne.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 1998 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 52 osoby/km² (wśród 747 gmin Limousin Oradour-sur-Glane plasuje się na 46. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 91.).

Czas zatrzymał się tu 10 czerwca 1944 roku. Tego dnia niemalże wszyscy mieszkańcy zginęli z rąk niemieckich żołnierzy. Oddział niemieckich wojsk Waffen-SS zamordował bestialsko wówczas 642 osoby - mężczyzn, kobiety i dzieci. Miasto na koniec spalono. Przeżyła tylko jedna kobieta, pięciu mężczyzn oraz dziecko. Masowy mord miał być odwetem za zabicie oficera SS przez francuskie Resistance. Jak się potem okazało, zniszczono przez omyłkę nie tą miejscowość - egzekucja na oficerze została wykonana została w Oradour-sur-Vayres, a nie w Oradour-sur-Glane. Na pamiątkę tego strasznego wydarzenia miasto pozostawiono w niezmienionym stanie i jest dostępne dla turystów. Dziś robi wrażenie. Jest tu kościół, warsztat samochodowy, piekarnia, dentysta, rzeźnik i wiele gospodarstw, w których pozostały zardzewiałe auta, maszyny do szycia, garnki i sprzęt rolniczy. Miasteczko ma kilka wyasfaltowanych ulic, a główną aleją ciągną się szyny tramwajowe. Znajduje się w nim także muzeum.







Hashima (jap. 端島 Wyspa Graniczna?, potocznie zwana Gunkan-jima, 軍艦島, Wyspa - Okręt Wojenny) – jedna z 505 niezamieszkanych wysp w prefekturze Nagasaki, położona około 15 km od samego Nagasaki.
W latach 1887?1974 służyła jako ośrodek wydobycia węgla z dna morza i była najgęściej zaludnionym kawałkiem lądu w Japonii (835 osób/hektar; w sumie na wyspie mieszkało wtedy nieco ponad 5 tys. ludzi). Mówi się też na nią ''wyspa pancernik'' ze względu na wysokie, sztuczne nabrzeże, które chroniło mieszkańców przez sztormami. W 1974 Mitsubishi, będące właścicielem kompleksu wydobywczego zdecydowało o bezterminowym zamknięciu kopalni i wysiedleniu wszystkich mieszkańców. Dziś wyspa jest betonowym, opuszczonym labiryntem. W pozbawionych okien budynkach mieszkalnych można znaleźć pozostawione telewizory, zabawki, książki, ubrania. W biurach nadal stoją maszyny do pisania, szkoła jest w pełni umeblowana. Poza odgłosem fal i ptaków, na wyspie jest kompletnie cicho i niesamowita atmosfera miejsca udziela się wszystkim zwiedzającym, którzy od 2009 roku mogą tu legalnie lądować w zorganizowanych grupach na nabrzeżu.









Belchite – miejscowość i gmina w Hiszpanii, we wspólnocie autonomicznej Aragonia, w prowincji Saragossa położona ok. 40 km od Saragossy. Jest siedzibą comarki Campo de Belchite.
o 1937 r. było normalnym, średniej wielkości hiszpańskim miasteczkiem. Podczas hiszpańskiej wojny domowej w latach 30-tych XX wieku, miała tu jednak miejsce jedna z najbardziej krwawych bitew. W jej wyniku, w ciągu kilki dni miasto zostało drastycznie zniszczone. Nie zlikwidowano jednak ruin ani nie zdecydowano się na odbudowę - opuszczone miasto stanowi dziś rodzaj pomnika na cześć poległych. Belchite to ważna atrakcja turystyczna regionu. Z uwagi na stan budynków należy jednak zachować ostrożność i nie zaleca się wchodzenia do ich środka. Martwe miasto zafascynowało meksykańskiego reżysera Guillermo del Toro, który zrealizował tu część scen do głośnego filmu "Labirynt Fauna".

W Mary King's Close można zobaczyć, jak mieszkali ludzie w Edynburgu w XVI-XIX wieku. To stary rejon miasta z fragmentami średniowiecznych kamienic, korytarzy i ulic, które zostały niegdyś zamurowane. Przez kilkaset lat miejsce to było zupełnie zapomniane, ale odkryto je przypadkiem w 1989 roku. Wykopaliska zakończono w 2003 roku i zostały otwarte dla turystów. Dziś, miejsce to uważane jest za jedno z najbardziej nawiedzonych na świecie. Odwiedzają je nie tylko turyści chcący poznać historię Edynburga, ale także badacze zjawisk paranormalnych, a nawet łowcy duchów. Dlaczego? Jedna z legend opowiada, że kiedy do Szkocji dotarła dżuma zamurowano ulicę z dwóch stron wraz z jej mieszkańcami, a kiedy zaraza minęła i odmurowano wejście, znaleziono w środku 600 nieżywych osób i wiele martwych zwierząt. Dziś, na wycieczkach po Mary King"s Close przewodnik przebrany w strój z epoki opowiada mrożące krew w żyłach historie. Ludzie przybywający tu z całego świata, doświadczają dziwnych doznań. Widzą np. ducha małej dziewczynki, która płacze. W podziemiach jest nawet specjalny pokój, gdzie turyści zostawiają dla niej zabawki. Inni twierdzą, że zobaczyli cienie zwierząt bez głów. Znane są też relacje ludzi, którym w podziemiach robiło się nagle słabo.



Reszta materiałów w komentarzach.

Do 2007 roku baza była siedzibą jednostki wchodzącej w skład 28. Dywizji Rakietowej w Kozielsku (okręg kałuski). Na wyposażeniu dywizji znajdują się międzykontynentalne pociski balistyczne UR-100N o zasięgu 10 000km. Wymagany czas przygotowań do startu to 25 minut. Rakieta może przenosić do 6 głowic typu MIRV (głowice niezależnie wycelowywane), gdzie każda może razić osobny cel (patrz zdjęcie poniżej).

W 2008 roku Federacja Rosyjska miała 126 takich pocisków w swoim arsenale. Chociaż powoli są wycofywane na rzecz nowocześniejszego uzbrojenia, to przewiduje się, że pozostaną na wyposażeniu Rosjan do 2030 roku. W ich posiadaniu jest także Ukraina.
Obecnie teren jest opuszczony, ale w rejonie znajduje się kilka podobnych, czynnych jednostek, więc zwiedzanie może być ryzykowne. Poniżej kilka zdjęć i film przedstawiające pociski i wyrzutnie, a w komentarzach zdjęcia pordzewiałych pozostałości...

Elektrownia Jądrowa Żarnowiec to polska elektrownia jądrowa budowana w latach 1982–1990 w miejscu zlikwidowanej wsi Kartoszyno nad Jeziorem Żarnowieckim z siedzibą w Nadolu.

Oficjalna ostatnia nazwa przedsiębiorstwa brzmiała: Elektrownia Jądrowa „Żarnowiec” w budowie w likwidacji w Nadolu.

W zamyśle była elektrownia miała stanowić pierwszy krok w realizacji polskiego programu energetyki jądrowej, który obejmował jeszcze wybudowanie Elektrowni Jądrowej „Warta” w miejscowości Klempicz w ówczesnym województwie pilskim. Elektrownia w Żarnowcu docelowo miała się składać z czterech bloków energetycznych napędzanych reaktorami WWER-440 o łącznej mocy ok. 1600 MW.

Zmiana warunków ekonomicznych w Polsce po 1989 roku, a także długotrwałe protesty aktywistów i negatywny odbiór części społeczeństwa, który wzmógł się szczególnie po katastrofie w Czarnobylu, spowodowały, że budowa została przerwana i elektrownia wówczas nie powstała.

Dwa z czterech reaktorów, pierwszej elektrowni atomowej w Polsce, zezłomowano. Jeden z pozostałych reaktorów odkupiła od Polski za symboliczną kwotę elektrownia jądrowa położona w fińskim mieście Loviisa. Drugi znajduje się obecnie w Centrum Szkoleń Elektrowni Jądrowej Paks na Węgrzech. Oba bezawaryjnie działają do dnia dzisiejszego.



Reszta w komentarzach.