Warszawa w 1947 roku.

Poniżej fotografie ilustrujące naszą stolicę dwa lata po zakończeniu II wojny światowej.







Więcej w komentarzu.

Jebane, niemieckie, skurwysyńskie plemię. Już nigdy nie pozwolę, by nam coś takiego zrobili!

Kkndkkndkknd, to kiepsko je znasz. Ja, słoik od 5 lat mieszkający w Warszawie bez problemu rozpoznaję gmach Prudentialu (wieżowiec), pasaż przy Al. Jana Pawła w pobliżu Kina Femina (ostatnie zdjęcie w pierwszym poście, budynek stoi do dziś w stanie praktycznie niezmienionym, jedynie otynkowany), Plac Krasińskich (ten z pomnikiem Jana Kilińskiego) oraz Katedrę Jana Chrzciciela (zdjęcie z łukami gotyckimi, jedynie co do tego nie jestem pewien).

Zniszczenia owszem, ogromne, ale pamiętajcie że nie objęły one całej Warszawy. Przeglądając powojenne zestawienia zniszczonych w czasie wojny warszawskich budynków musicie pamiętać, że strefa uszkodzeń I stopnia (na planach zniszczenia z reguły przedstawiane były w IV stopniach) to głównie budynki które potraciły szyby, futryny, drzwi et cetera, w gruncie rzeczy, po drobnych jedynie naprawach zdatne do zamieszkania (zniszczenia budynków oceniane na 5%. Nic dziwnego z resztą że najbardziej pożądanymi (prócz cegły) materiałami, towarami w Warszawie tuż po wojnie były szyby i kit). Strefa II to utrata elewacji bądź jej części, dopiero III to pożary i uszkodzenia kondygnacji (15% powierzchni miasta), IV i ostatnia to budynki doprowadzone do stanu kompletnej ruiny (5% powierzchni miasta). To jest komunistyczna sofistyka która miała na celu przerysowanie zniszczeń poczynionych przez Niemców. W gruncie rzeczy zniszczeniom takim jakie przedstawione są na zdjęciach uległo nie więcej niż 20% powierzchni miasta. Przekłamania należy prostować, co nie zmienia faktu, że nadal są to straszne liczby.

skąd masz te zdjęcia?

Henry N. Cobb wraz z grupą amerykańskich architektów przyjechał do Polski w roku 1947, by obejrzeć postępy w odbudowie krajów zniszczonych wojną. Wykonane podczas tej wizyty zdjęcia były po raz pierwszy pokazane publicznie w Polsce przez Dom Spotkań z Historią w ramach ekspozycji "1947/BARWY RUIN".

Były to ostatnie miesiące, w których architekci i urbaniści cieszyli się względną wolnością w planowaniu. Autorzy wystawy zestawili fotografie zniszczonych obiektów z projektami architektonicznymi, które w tych miejscach miały być realizowane. Materiały te uświadamiają kompleksowość zamysłów i działań polskich architektów oraz urbanistów, zakorzenienie planów w przedwojennej myśli urbanistycznej przy jednocześnie nowatorskim charakterze procesu odbudowy na niespotykaną wcześniej skalę.

Te zdjęcia są w wielu serwisach, ale to zdjęcia w miarę młode (choć niesamowite). TU MACIE zajebiste zdjęcia Warszawy z lat 1890-1899

kurwa, aż dziwnie się w brzuchu robi jak patrze na moje miasto w takim stanie. Btw, zimny browar dla Ciebie jodyn.

Nie dość, że połowa Szczecina podobnie wyglądała, to jeszcze nam zabrali cegły na odbudowę Warszawy... Zamiast odbudować to piękne turystyczne miasto to nam zafundowali w zniszczonych miejscach pseudo kamienice i bloki... Albo w ogóle pustynie zostawili Dobrze, że chociaż zajebiste Śródmieście się zachowało

Podziękujcie naszym dzielnym powstańcom za takie widoki. Jeszcze teraz jest w modzie gloryfikowanie tych bandziorów.

Za pocisk z powstańców należy Ci się kutas w czoło.

Przy całym bezsensie powstania jako inicjatywy militarnej, mówienie o tych dzieciakach per bandziory to grube skurwysyństwo.

Heros klawiatury murwa kać.

A potem przymusowa pomoc kosztem innych miast. By ratować "stolyce"

Podziękujcie naszym dzielnym powstańcom za takie widoki. Jeszcze teraz jest w modzie gloryfikowanie tych bandziorów.

Siedząc sobie teraz wygodnie przed kompem możesz sobie co najwyżej fiuta zastrugać przy pornolu, a nie z perspektywy czasu oceniać ludzi którzy żyli wtedy. Nieco to było bardziej skomplikowane do oceny w tamtym czasie niż teraz, znając skutki.
Tak gwoli wyjaśnienia, to nie sprecyzowałeś o kogo konkretnie Ci chodzi. Bo o ile z tymi, którzy krytykują przywódców powstania, nawet by ich ściągali z pomników, mogę się spokojnie napić wódki i kulturalnie wymieniać poglądy, to do tych co plują na naszych żołnierzy nie mam żadnego szacunku i ręki nie podam.

Jakby nie patrzeć to Warszawa nic się nie zmieniła. Kamienice walą się nad mertem, jakieś świnie łażą po Wiejskiej a w centrum stoi jakaś rakieta nazywana Pałacem Kultury i Nauki

Poznań jest bardziej cywilizowany niż te małpy z Warszawy.

Fallout 5: Warszawa

Ile tam było potrzebne silikonu, akrylu, Goldbandu i Cekolu... mmm... interes i transport stulecia...

Raj dla cygana

i.sadistic.pl/pics/530a2f2f285a.jpg Kiedys ktoś wrzucił to i mi się bardzo spodobało

Fake, świat był wtedy czarno-biały.

Jak My Polacy nie weźmiemy się w garść i będziemy dalej tylko siedzieć przed komputerem to niedługo sami zobaczymy taki krajobraz.